Τοποθετήσεις / Interventions

ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ – Quelques pensées oportunes ….

Κατ’ αρχάς σας καλημερίζω και σας ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας σ’ αυτήν την ημερίδα.

Όλος ιδιαιτέρως θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο κ. Κωβαίο, που όχι μόνο πολύ πρόθυμα αποδέχτηκε τη διοργάνωση αυτής της ημερίδας, αλλά και την έθεσε υπό την αιγίδα του Δήμου της Πάρου. Τον κ. Φαρούπο, Δήμαρχο Αντιπάρου και τον κ. Ροκονίδα, δημοτικό σύμβουλο Πάρου, για την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους.

Επίσης θερμές ευχαριστίες θέλω να εκφράσω για την πολύτιμη συμβολή τους, στον κ. Μπιζά, Αντιπεριφερειάρχη υγείας – πρόνοιας και κοινωνικής μέριμνας Κυκλάδων. Στην καθηγήτρια κ. Αλμπάνη, στην κοινωνιολόγο κ. Παπαθανασοπούλου, στον καθηγητή κ. Στυλιανίδη και στην κ. Μαριόλα διευθύντρια αερομεταφορών του ΕΚΑΒ.

Όλες και όλοι ήρθαν από μακριά, για να συμβάλουν στη βελτίωση της υγείας στα νησιά μας, την Πάρο και την Αντίπαρο.

Η διοργάνωση της ημερίδας έγινε με πρωτοβουλία των Φίλων της Πάρου και θέλω ειλικρινά να ευχαριστήσω το Κέντρο Υγείας της Πάρου και ιδιαίτερα τον ιατρικό διευθυντή το Γιώργο Τζανίδη, για την υποστήριξη, τον ενθουσιασμό και την άοκνο προσπάθειά του για την πραγματοποίηση αυτής της ημερίδας.

Ένας από τους σκοπούς των Φίλων της Πάρου είναι η αειθαλής ανάπτυξη.

Αειθαλής ανάπτυξη όμως, δε νοείται χωρίς ένα λειτουργικό, ποιοτικό και αποτελεσματικό σύστημα υγείας.

Η υγεία συνιστά μια κορυφαία προτεραιότητα.

Πρώτα και κύρια γιατί αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, που οφείλουμε όλοι να προστατέψουμε με συνέπεια, συνέχεια και αποτελεσματικότητα. Τα οφέλη θα είναι αμοιβαία για όλους.

Ακόμα θα έλεγα ότι η υγεία συνιστά έναν από τους πιο κρίσιμους δείκτες που προσδιορίζουν την πραγματική ανάπτυξη και τον πολιτισμό μιας χώρας. και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Πάρος και η Αντίπαρος, έχουν γίνει τουριστικοί προορισμοί πρώτου μεγέθους. Έχουμε κατά συνέπεια καθήκον και υποχρέωση να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας στους πολυπληθείς ξένους μας.

Στο χώρο της υγείας, και δη της δημόσιας υγείας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπεισέρχονται μικροπολιτικά, μικροπροσωπικά ή μικροοικονομικά συμφέροντα. Πολύ πρόσφατα ο πρωθυπουργός μας ξεκίνησε μια ομιλία του, λέγοντας «Η υγεία μας ενώνει».

Στη χώρα μας με τις δυνατότητες που έχουμε, και παρά τις ατέλειες, τις ελλείψεις και τις ταλαιπωρίες, θα πρέπει να το παραδεχτούμε, έχουμε ένα οργανωμένο σύστημα υγείας, που λειτουργεί σαν δίχτυ ασφαλείας για όλους μας, παρά τις οικονομικές δυσκολίες των τελευταίων χρόνων.

Το εθνικό Σύστημα Υγείας, με μεγάλα κεντρικά και μικρά περιφερειακά νοσοκομεία, με Κέντρα Υγείας, με αγροτικά ιατρεία και στα πιο απόμακρα μέρη καλύπτει κάθε γωνιά της επικράτειας.

Θέλω ειλικρινά να υπογραμμίσω και να σας διαβεβαιώσω ότι έχουμε εξαιρετικούς γιατρούς, εξαιρετικούς ψυχολόγους, εξαιρετικούς και αφοσιωμένους νοσηλευτές, αλλά και άξιες εθελοντικές οργανώσεις στην Πάρο, που καλύπτουν κάποια κενά. Κι εδώ επιτρέψτε μου να ανοίξω μια παρένθεση για να ευχαριστήσω την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης Κυκλάδων, για την οποία η γραμματέας της Ομάδας κ. Σοφία Αγγελοπούλου, θα αναφερθεί λίγο αργότερα στο σημαντικό τους έργο.

Ευχαριστίες επίσης στο Σύλλογο Φίλων του Κέντρου Υγείας και την πρόεδρό του κ. Κατερίνα Αντιπαριώτη, για την πολύτιμη συμβολή της στο Κέντρο Υγείας. Έχουμε επίσης και κληροδοτήματα, όπως το «Βελέντζειο Ίδρυμα Πρόνοιας και Μόρφωσης» που κληροδότησε στο νησί ένα υγειονομικό αεροπλάνο, που έσωσε στα πέντε χρόνια λειτουργίας του 860 ζωές που διαμετακόμισε δωρεάν. Θα ήθελα να αποτίσω και όλοι μας να αποτίσουμε φόρο τιμής στο Βελέντζειο Ίδρυμα, γι’ αυτήν τη γενναιόδωρη και αξιέπαινη προσφορά και να ευχαριστήσω την κ. Κεσκινίδου Αθανασία, που με πείσμα, τόλμη, αλλά και πολλή αγάπη, προεδρεύει εδώ και χρόνια, αυτό το κοινωφελές ίδρυμα.

Η οικονομική κρίση, είχε και έχει ακόμα ολέθριες επιπτώσεις στον τομέα της υγείας. όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό έχει σημαντικά μειωθεί παντού, ενώ ο αριθμός των ασθενών έχει αυξηθεί, κυρίως λόγω της φτωχοποίησης του λαού μας και την παρουσία των μεταναστών.

Η αυξημένη ποσότητα δουλειάς, έχει προκαλέσει εργασιακή εξουθένωση στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Εφημερίες, γιορτές, διακοπές, βγαίνουν πολύ δύσκολα, με αποτέλεσμα συχνά να δημιουργούνται γκρίνιες, αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις.

Είναι δε γνωστό, ότι αυτές οι καταστάσεις συνοδεύονται καμιά φορά και από λάθη στη φροντίδα των ασθενών. Ο αριθμός και η σοβαρότητα των λαθών, είναι ανάλογα της σωματικής και της ψυχικής εξασθένησης του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. (Γ. Χρούσος, Καθημερινή 1/12/2019).

Το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας, έχει βέβαια και τα αρνητικά του, τα οποία δυνητικά μπορεί να είναι διορθώσιμα.

Κάθε χώρα έχει τις δικές της πραγματικότητες. Ένα από τα προβλήματά μας είναι οι γεωγραφικές και κοινωνικές ανισότητες και στα νησιά μας προστίθεται άλλος ένας επιβαρυντικός παράγοντας, που είναι η απομόνωση.

Εάν θέλουμε πραγματικά να βελτιώσουμε το σύστημα υγείας και να το οικοδομήσουμε πιο σύγχρονο και λειτουργικό, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πολυμορφία της χώρας μας και την ιδιαιτερότητα των νησιών μας, θα πρέπει να ξεπεράσουμε τα παλιά κακομοίρικα αντανακλαστικά μας.

Η νομοθεσία, οι κανόνες ελληνικοί και ευρωπαϊκοί χρειάζονται, δε θα πρέπει όμως να καταπνίγουν τις τοπικές πρωτοβουλίες, αλλά θα πρέπει να επιτρέπουν και να αφήνουν την ελευθερία της δοκιμής και του πειραματισμού, έστω κι αν καμιά φορά μπορεί και να μην είναι και τόσο επιτυχημένες.

Προβλήματα όμως στο χώρο της υγείας δεν έχουμε μόνο στην Ελλάδα, υπάρχουν έντονα και στις μεγάλες και πλούσιες χώρες.

Πολλές προσπάθησαν να τα αντιμετωπίσουν, με φαντασία, τόλμη και κουράγιο, και μου φαίνεται ότι η φαντασία, η τόλμη και το κουράγιο, είναι απαραίτητα αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια παραδείγματα και κάποιες εμπειρίες, σ’ αυτό το πνεύμα. Σε κάποιες χώρες δε δίστασαν να λάβουν ακόμα και ανορθόδοξα μέτρα, προκειμένου να βελτιώσουν τις υπηρεσίες υγείας.

Στην Αγγλία από το 1970, πρότειναν σε νοσηλευτές που το επιθυμούσαν, μια συμπληρωματική εκπαίδευση και τους ονόμασαν «νοσηλευτές προχωρημένης εμπειρίας» και μετά την εκπαίδευσή τους, τους επέτρεπαν να συνταγογραφούν, να μπορούν να ζητήσουν μια ανάλυση αίματος και ακόμα να κάνουν κάποιες μικροεπεμβάσεις. Στην ορθοπεδική π.χ. μπορούσαν να ζητήσουν μια ακτινογραφία, να τοποθετήσουν γύψο σ’ ένα κάταγμα και ακόμα να κάνουν εγχύσεις σε αρθρώσεις. Έτσι κατάφεραν να μειώσουν το φόρτο εργασίας των γιατρών στα εξωτερικά ιατρεία.

Στον Καναδά διεύρυναν επίσης τις αρμοδιότητες των νοσηλευτών αλλά και των φαρμακοποιών, κυρίως στον τομέα της πρόληψης.

Στις Η.Π.Α. πραγματοποίησαν πολλές συγκριτικές μελέτες για την ελάττωση του κόστους νοσηλείας και κατέληξαν ότι το μεγάλο κόστος συγκεντρώνεται στα κτίρια (δηλ. τα νοσοκομεία).

Στις μελέτες που έγιναν, αποδείχθηκε ότι οι καρδιοπαθείς κοστίζουν πολύ ακριβά σε μια νοσοκομειακή νοσηλεία. Γι’ αυτό αποφάσισαν ότι όλες οι ακτινολογικές εξετάσεις να γίνονται εξωνοσοκομειακά, αλλά και οι καθετηριασμοί και τοποθετήσεις stens σε στενεμένες αρτηρίες, γίνονται πια σε εξωνοσοκομειακά ημερήσια κέντρα υγείας, χωρίς να επηρεάζεται η ποιότητα των υπηρεσιών.   

Στην Κίνα υπάρχουν αυτοί που πριν μερικές δεκαετίες ονομάζαμε «ξυπόλητους γιατρούς». Σήμερα σίγουρα φοράνε παπούτσια. Κατά κανόνα είναι βελονιστές. Ο βελονισμός είναι μία χιλιετής ιατρική εμπειρία, που δε θα πρέπει ίσως να υποτιμάμε. Αυτοί λοιπόν οι παπουτσομένοι πια γιατροί, πηγαίνουν σε τακτά διαστήματα στα σπίτια των πελατών τους και τους νοσηλεύουν προληπτικά με τις βελόνες τους και βέβαια πληρώνονται, όμως μόνο για όσο διατηρούν τον πελάτη τους υγιή. Αν όμως αρρωστήσει, είναι υποχρεωμένοι να τον νοσηλεύσουν, αλλά χωρίς πληρωμή. Τσάμπα.

Και εδώ βλέπουν πόσο μεγάλη σημασία δίνουν στην πρόληψη.

Στη Γαλλία, τα μικρά περιφερειακά νοσοκομεία, κλείνουν το ένα μετά το άλλο, γιατί το κόστος τους είναι μεγάλο και οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι αναποτελεσματικές και δυσανάλογες με το κόστος λειτουργίας τους. Τελικά προσανατολίζονται όλο και περισσότερο στη συγχώνευση των μικρών περιφερειακών νοσοκομείων, σε μεγάλα νοσοκομειακά ιδρύματα, άριστα εξοπλισμένων και πραγματικά αποτελεσματικά.

Παράλληλα κάνουν μια σημαντική στροφή και δίνουν πια μεγάλη έμφαση στην πρόληψη και στην πρωτοβάθμια φροντίδα.

Στη χώρα μας η πρόληψη και η πρωτοβάθμια υγεία, είναι θεσμοθετημένες από χρόνια. Τα αγροτικά ιατρεία και τα Κέντρα Υγείας, έχουν μια αναμφισβήτητη εισφορά και καλύπτουν σχετικά αποτελεσματικά το χώρο της δημόσιας υγείας.

Στα νησιά μας βέβαια υπάρχει η δυσκολία πρόσβασης, στη νοσοκομειακή νοσηλεία, κυρίως στα επείγοντα περιστατικά.

Πρόσφατα λίγο πριν τις Δημοτικές εκλογές, ο Δήμαρχος μας ανήγγειλε ότι θέλει να δημιουργήσει ένα νοσοκομείο στην Πάρο. Κατ’ αρχήν, σκέφτηκα με ενθουσιασμό, να άλλος ένας δήμαρχος που νοιάζεται για την υγεία των Παριανών. Όταν όμως ο πρώτος ενθουσιασμός μου πέρασε και σκέφτηκα πιο ψύχραιμα, θυμήθηκα ότι αυτό ήταν ένα παλιό όνειρο. Την πρώτη φορά που το άκουσα, ήταν όταν ο Αβραμόπουλος, τότε υπουργός υγείας, ο οποίος έχει και σπίτι στην Πάρο, είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όμως ούτε και τότε έγινε.

Τελικά και σε σχέση μ’ αυτά που σας ανέφερα για τα μικρά περιφερειακά νοσοκομεία, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια άλλη πρόταση πιο ορθολογική.

Η Πάρος, η Αντίπαρος, η Μύκονος, η Τήνος , η Άνδρος, δε διαθέτουν νοσοκομεία. Αν λοιπόν κύριοι Δήμαρχοι, με δική σας πρωτοβουλία, συγκεντρώνατε τους δημάρχους αυτών των νησιών και ζητούσατε από το υπουργείο υγείας, την επέκταση, τον εκσυγχρονισμό, τον πληρέστερο εξοπλισμό και γενικά και την αναβάθμιση του νοσοκομείου της Σύρου, θα ήταν μια πολύ ικανοποιητική λύση του προβλήματος.

Παράλληλα βέβαια με την ταχεία μεταφορά των ασθενών με ταχύπλοα και ειδικά διαμορφωμένα σκάφη ή με αερομεταφορά.

Η Πάρος έχει αυτήν τη δυνατότητα που θα μπορούσε να τη μοιραστεί με τα άλλα νησιά. Ο σοφός λαός μας λέει, ο χρόνος είναι χρήμα. Εγώ θα έλεγα στις περιπτώσεις των επειγόντων περιστατικών, ο χρόνος είναι ζωή ή θάνατος.

Είναι ακατανόητο να έχουμε την τύχη να διαθέτουμε ένα υγειονομικό αεροπλάνο και να το έχουμε παροπλισμένο. Καμιά, απολύτως καμιά δικαιολογία, δεν μπορεί να ισχύει. Ούτε νομική, ούτε τεχνική, ούτε διαδικαστική, ούτε και οικονομική, μιας και πολλές φορές οι ασθενείς από τη Σύρο μεταφέρονται στην Αθήνα. Και πέρα από την οικονομία, θα πρέπει να σκεφτόμαστε την ταλαιπωρία των ασθενών και συχνά το δράμα των οικογενειών.

Κύριε Δήμαρχε, ελπίζω να γνωρίζετε ότι είμαι πάντοτε στη διάθεσή σας και στη διάθεση των Παριανών που εκπροσωπείτε και αν κάποια στιγμή το θελήσετε, θα μπορούσα να σας εκπονήσω μια πλήρη μελέτη για τον εκσυγχρονισμό του νοσοκομείου της Σύρου, που θα ήταν αποτελεσματικά και ποιοτικά πια, στη διάθεση όλων των κατοίκων των νησιών που ανέφερα.

Τώρα το Κέντρο Υγείας Πάρου, θα μπορούσα να πω ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση της πρόληψης και της πρωτογενούς υγείας. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, ίσως όχι πάντα, κάνουν ότι μπορούν και το καλύτερο δυνατόν.

Έχει ατέλειες; Ναι. Έχει ελλείψεις; Ναι. Χρειάζονται βελτιώσεις; Είναι αναμφισβήτητο και αναγκαίο.

Πρόσφατα έμαθα ότι οι αγροτικοί ιατροί πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους στο Κέντρο Υγείας, εκπαιδεύονται τρεις μήνες στο νοσοκομείο της Σύρου. Είναι όμως άλλο πράγμα η νοσοκομειακή ιατρική και άλλο πράγμα η ιατρική που ασκείται σε ένα Κέντρο Υγείας. Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί αυτοί οι νέοι αγροτικοί γιατροί, δεν εκπαιδεύονται αυτούς τους τρεις μήνες στο Κ.Υ.

Να μια χρήσιμη και ανέξοδη αλλαγή.

Άλλη μία ριζοσπαστική αλλαγή θα έλεγα στο Εθνικό μας Σύστημα Υγείας, είναι αυτή που προτείνει ο καταξιωμένος διεθνώς καθηγητής Χρούσος:

Μόνο άριστοι, έμπειροι με αξίες και αρχές στην ηγεσία των υγειονομικών μονάδων .

Τέλος θα ήθελα πριν κλείσω, να σας υπενθυμίσω τη φράση του πρωθυπουργού: Η υγεία μας ενώνει.

“Βασικές Αρχές Οργάνωσης ΠΦΥ σε νησιά: εφαρμογές στη διαχείριση των επειγόντων”

“Ελλείψεις και προβλήματα στη λειτουργία του ΚΥ Πάρου”

“Αεροδιακομιδές ασθενών από νησιά χωρίς νοσοκομείο: η σκληρή πραγματικότητα”

Υπηρεσίες Υγείας σε απομονωμένες-νησιοτικές περιοχές: οι δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα υγείας στην κάλυψη των υγειονομικών αναγκών

Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και ψυχική υγεία: Μια δύσκολη σχέση.

Καλησπέρα και από εμένα,

θα ήθελα να ευχαριστήσω τους διοργανωτές που με προσκάλεσαν σε αυτήν την πολύ χρήσιμη ημερίδα για να καταθέσω και εγώ με την σειρά μου τις απόψεις μου  για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως είναι η Υγεία στην Πάρο .

Παρακολούθησα με  πολύ μεγάλη προσοχή τους ομιλητές και διαπίστωσα οτι  συγκλίνουν όλοι σε ένα συμπέρασμα: οτι η Υγεία στην Πάρο ΝΟΣΕΙ.

Ως επαγγελματίας υγείας με εξειδίκευση στην Διοίκηση Μονάδων Υγείας,  αλλά και ως άνθρωπος  θεωρώ αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα του ασθενή την Δωρεάν υγεία κάνοντας αυτόματα τους ιδιώτες επιλογή και όχι ανάγκη.

Με αυτό το σκεπτικό, θα καταθέσω σήμερα προτάσεις άμεσα εφαρμόσιμες έτσι ώστε ο Παριανός, ο μόνιμος κάτοικος της Πάρου και  Αντιπάρου να μπορεί να λαμβάνει άμεσα και δωρεάν υψηλού επιπέδου ΠΦΥ.

Το αυτονόητο δηλαδή.

Ας πούμε αρχικά δύο λόγια για την ΠΦΥ ώστε να καταλάβουμε για τι μιλάμε:

Η ΠΦΥ αποτελεί την βάση της υγειονομικής φροντίδας σε κάθε πολιτισμένο κράτος.

Όταν λέμε ΠΦΥ εννοούμε την φροντίδα υγείας εκτός νοσοκομείου, όταν ο ασθενής εισαχθή στο νοσοκομείο μιλάμε για Δευτεροβάθμια, και όταν το νοσοκομείο έχει και μονάδα εντατικής θεραπείας μιλάμε για τριτοβάθμια.

ΠΦΥ δεν είναι μόνο η επείγουσα προνοσοκομειακή φροντίδα αλλά και πολλά άλλα, όπως η πρόληψη (π.χ ο εμβολιασμός του πληθυσμού), η αντιμετώπιση των χρόνιων νοσημάτων, ο τομέας μητέρας-παιδιού (οικογενειακός προγραμματισμός,συμβουλευτική μητρότητας), αποκατάσταση-παρηγορητική φροντίδα, η οδοντιατρική φοντίδα, και φυσικά η πρωτοβάθμια ψυχική υγεία.

Mε την ΠΦΥ οφείλουμε να ασχοληθούμε όλοι ! Οι επαγγελματίες υγείας, το κράτος,αλλά και οι ασθενείς.

Θα μπορούσα να σας μιλάω ώρες για τα πλεονεκτήματα (οικονομικά και μη) μιας σωστά οργανωμένης ΠΦΥ αλλά δεν κλήθηκα για αυτό.

Γιατί κλήθηκα;

Γιατί κλήθηκε να μιλήσει ο Ιδιωτικός Τομέας ;

Γιατί να ενδιαφέρει τον πολίτη και δυνητικά ασθενή τι έχω να προτείνω;

Το καλύτερο Πολυιατρείο να στήσω παραμένω  ιδιωτικό κέντρο, ο ασθενής χρειάζεται να πληρώσει για να κάνει χρήση των υπηρεσιών.

Μα  η δωρεάν υγεία αποτελεί ΔΙΚΑΙΩΜΑ του ασθενή!

Ας προσεγγίσουμε το θέμα λίγο διαφορετικά, όπως επιβάλλεται  λόγω της ιδιαιτερότητας του νησιού.

Ας ξεφύγουμε από τα στεγανά δημοσίου και ιδιωτικού φορέα και ας δούμε την ΠΦΥ στην Πάρο σαν μία ενιαία οντότητα.

Έστω λοιπόν ότι, όλοι οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων που δραστηριοποιούνται στο νησί, και όλα τα διαγνωστικά εργαστήρια μπαίνουν σε ένα ενιαίο πρόγραμμα εφημεριών, όπως τα φαρμακεία και μοιράζονται τα ωράρια, δηλαδή για παράδειγμα, πόσοι Παιδίατροι υπάρχουν στο νησί;   ένας στο ΚΥ δημόσιος και 3 ιδιώτες, οι 4 Παιδίατροι μοιράζονται τις εφημερίες του μήνα. Άρα κάθε μέρα οι ασθενείς θα ξέρουν ότι εφημερεύει Παιδίατρος.

 Ομοίως υπάρχουν στο νησί: 1 μικροβιολογικό εργαστήριο στο  ΚΥ, και 6 ιδιωτικά διαγνωστικά εργαστήρια, και αυτά με την σειρά τους θα βγάζουν πρόγραμμα εφημεριών .

Με αποτέλεσμα και τις 365 που έχει ο χρόνος ο ασθενής θα καλύπτει τις ανάγκες του χωρίς να αγχώνεται πόσο θα του κοστίσουν οι υπηρεσίες στο Ιδιωτικό Κέντρο, αφού πληρώνει κάθε μήνα την ασφάλεια του!

Προχωράω λοιπόν στην πρόταση μου

ΠΡΟΤΑΣΗ 1: Σύμβαση Ιδιωτικού Δημοσίου Τομέα.

Με αυτή την πρόταση ο γιατρός ασκεί αναπόσπαστος την ιατρική και ο ασθενής  κάνει χρήση υψηλού επιπέδου  ολοκληρωμένης ΠΦΥ εντελώς ΔΩΡΕΑΝ .

Πως μπορεί να γινει αυτό;

Να γίνει συνάντηση με  όλα τα ιδιωτικά κέντρα αλλά και τους ιδιώτες γιατρούς για να συμφωνήσουν και έπειτα να το αναλάβει ο δήμος για να συνάψει συμβάσεις.

Με τον τρόπο αυτό κανένας  δημόσιος γιατρός δεν θα έρχεται στην δύσκολη θέση   κάθε φορά που θα χρειάζεται εργαστηριακά η ακτινογραφίες  να ζητήσει απο τον ασθενή να πάει σε ιδιωτικό και κανένας ασθενής δεν θα σκέφτεται αν έχει χρήματα για την υγεία του (στο κάτω κάτω δεν είναι και η θέση του αυτή, ο γιατρός είναι επιστήμονας και σπούδασε για να προσφέρει στον ασθενή όχι για να ασχολείται με τα γραφεικρατικά)

Ο ασθενής έρχεται σε εμάς όταν έχει ένα πρόβλημα, το να του δημιουργήσουμε ακόμα ένα δεν είναι λύση και η διαχείριση του προβλήματος δεν αφορά ουτε τον μάχιμο γιατρό ούτε τον ασθενή, ξεκάθαρα αφορά τη διοίκηση ιδιωτικού ή δημόσίου!

Γιατί η Πάρος χρειάζεται τις Συμβάσεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα;

σε μία ιδανική πραγματικότητα, το ΚΥ θα ήταν πλήρως επανδρωμένο με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων της ΠΦΥ, θα είχε πλήρως εξοπλισμένο μικροβιολογικό εργαστήριο και Απεικονιστικό τμήμα, στην δική μας όμως πραγματικότητα αυτό δεν υπάρχει,

Αρα τι μπορούμε να κάνουμε έχοντας στο νησί πάρα πολλούς, έχοντας στο νησί πάρα πολλά εργαστήρια, έτσι ώστε ο πολίτης να έχει αυτό που δικαιούται, την ώρα που το χρειάζεται και ΔΩΡΕΑΝ όπως του αρμόζει.

Ο Ιδιωτικός και ο Δημόσιος τομέας να δουν την πραγματικότητα με ανοικτό μυαλό, να γίνουν ομάδα, να αξιοποιηθούν οι άνθρωποι και τα μέσα αφου υπάρχουν!

Να μην γυρνάνε την πλάτη στον πραγματικό ρόλο που τους ανέθεσε η κοινωνία, που δεν είναι άλλος απο την προσφορά υπηρεσιών υγείας και όχι το κέρδος και η εξυπηρέτηση συμφερόντων.

η επόμενη πρόταση μου είναι:

ΠΡΟΤΑΣΗ 2: σύμβαση με ΕΟΠΥΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΥ

Δωρεάν παιδιατρική φροντίδα για 1500 παιδιά που θα εγγραφούν στο  μητρώο της παιδιάτρου.

Έχουν γίνει ήδη ενέργειες από τα Πολυιατρεία Αιγαίου και η Παιδίατρος του Πολυιατρείου βρίσκεται ήδη στην λίστα των επιτυχόντων εδώ και ενάμησι χρόνο!….αλλά μας άφησε πίσω η γραφειοκρατία….

ΠΡΟΤΑΣΗ 3:  αφορά τις αεροδιακομιδές.

Να μπορούν να τις οργανώνουν και οι ιδιώτες έτσι ώστε να αποσυμφορηθεί του ΚΥ Παρου 

Οι ιδιώτες υποχρεούνται  αλλά και δικαιούνται να ολοκληρώνουν τα περιστατικά τους, δεν είναι δίκαιο για τον εφημερεύοντα του ΚΥ να αναλώνεται στην οργάνωση αεροδιακομιδής περιστατικών που στέλνονται από ιδιωτικά ιατρεία και είναι προσβλητικό για τον ειδικό ιδιώτη γιατρό να μην δέχονται στο ΕΚΑΒ ή στο αεροδρόμιο την γνωμάτευσή του και να ζητούν γνωμάτευση από δημόσιο φορέα.

Εξ’όσων γνωρίζω από τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας ΦΕΚ 287/2005 Αρθρο 5, οι γνωματεύσεις δημοσίων και ιδιωτών έχουν την ίδια ισχύ. Αυτές οι προσεγγίσεις μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω.

ΠΡΟΤΑΣΗ 4: είναι η διάθεση γιατρών ώστε να λειτουργούν ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ μια φορά το 3μηνο στα χωριά

Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν ο ιδιωτικός τομέας έχει τις ίδιες δυνατότητες με τον δημόσιο τομέα και ως εκ τούτου  μπορεί να διαδραματίσει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο νησί,

το ερώτημα είναι :   θέλει να το κάνει;

Ο Δημόσιος Τομέας θέλει να συνεργαστεί;

Εμείς ως Πολυϊατρεία Αιγαίου απαντάμε ΝΑΙ, και το αποδεικνύουμε με ότι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα…

Από το 2016 λειτουργούμε στην Πάρο, παρέχουμε πραγματική 24ωρη κάλυψη, όλο τον χρόνο όχι μόνο το καλοκαίρι!

από τον Φεβρουάριο του 2017 προσφέρουμε το Συμβόλαιο Φροντίδας, με το οποίο, τα μέλη μιας οικογένειας έχουν ιατρικές υπηρεσίες για ένα χρόνο με πολύ χαμηλό κόστος.

Εξυπηρετούμε πάνω από 15000 ασθενείς τον χρόνο

Από τον Μάρτιο του 2019 που λειτουργεί το Μικροβιολογικό εργαστήριο έχει ενταχθεί στην 24ωρη κάλυψη με χρέωση μόνο του ΕΟΠΥΥ, …ακόμη και 03:00 το πρωί…

Επίσης οργανώνουμε συνεχώς ενημερωτικά σεμινάρια, με θέματα πρόληψης, συμβουλευτικής κτλ

Ποια είναι η διαφορετικότητα των Πολυϊατρείων Αιγαίου;

Τα Πολυϊατρεία Αιγαίου έχουν ενιαία πολιτική λειτουργίας, αυτό σημαίνει ένας κανονισμός λειτουργίας όλων των ιατρείων καθορισμένος από την διοίκηση, ένα 24ωρο τηλεφωνικό κέντρο, καθώς επίσης η αποσύνδεση της ιατρικής πράξης από την οικονομική συναλλαγή με τον ασθενή, ο γιατρός δεν έχει οικονομικό συμφέρον από την ιατρική πράξη

Αυτά μας κάνουν να διαφέρουμε από τον υπόλοιπο Ιδιωτικό Τομέα

Αυτά μας κάνουν να μοιάζουμε με τον Δημόσιο Τομέα

Τι βλέπουμε για το μέλλον

Για το εγγύς μέλλον ευελπιστούμε σε όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα

Τα μακροπρόθεσμα σχέδια μας έχουν να κάνουν με την Πρόληψη, την Εκπαίδευση και την ΤηλεΪατρική

Θα κλείσω με ένα απόφθεγμα του Δαρβίνου:

«δεν επιβιώνει ο πιό δυνατός ούτε ο πιό έξυπνος αλλά αυτός που μπορεί να προσαρμοστεί στις αλλαγές»

Οι εποχές άλλαξαν, η εποχή της αυθεντίας και του «τα ξέρω όλα και τα κάνω όλα μόνος μου» τελείωσε, μόνο συνεργασίες, ομαδικότητα, και πολύ δουλειά μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα.

Έχουμε όλα τα εργαλεία στα χέρια μας ώστε να κάνουμε την Πάρο πρότυπο κέντρο στην ΠΦΥ.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!

---

Καλησπέρα και πάλι!

Με την ευκαιρία της σημερινής Ημερίδας για την Υγεία, θα ήθελα να κάνω μία πρόταση που πιστεύω θα προάγει την ΠΦΥ, τόσο στην αντιμετώπιση του οξέως περιστατικού όσο και στον τομέα της πρόληψης και της εκπαίδευσης.

Όλοι όσοι ασχολούμαστε με την υγεία καθημερινά δεχόμαστε αγωνιώδης ερωτήσεις από τον κόσμο για τις πρώτες βοήθειες, τι μπορούν να κάνουν αν βρεθούν μπροστά σε ανακοπή ή πνιγμονή. Παράλληλα βλέπουμε ο κόσμος να προσπαθεί να βρει τις απαντήσεις μόνος του ή στο internet, ή ο ένας με τον άλλο ή μέσω εθελοντικών ομάδων που δημιουργούνται για να καλύψουν τα κενά των επαγγελματιών.

Η πρόταση μου έχει να κάνει με την δημιουργία ενός Συντονιστικού Φορέα για την Διαχείριση της Εξωνοσοκομειακής Ανακοπής στην Πάρο, ώστε να προσεγγίσουμε το θέμα με σοβαρότητα, οργάνωση και επαγγελματισμό, και να δώσουμε στους πολίτες τις γνώσεις και τις δεξιότητες που χρειάζονται για να μπορούν να βοηθήσουν όταν χρειαστεί χωρίς να προκαλέσουν βλάβη.

Ο Συντονιστικός αυτός Φορέας θα είναι Ομάδα από επαγγελματίες υγείας του νησιού, από το ΚΥ, από το ΕΚΑΒ, από ιδιώτες αλλά και από εθελοντές του νησιού. Η πρόταση είναι ενωτική και όχι διχαστική, με μοναδικό σκοπό  τον συντονισμό σε αυτό που ονομάζουμε εκπαίδευση στην Βασική Υποστήριξη Ζωής με χρήση Αυτόματου Απινιδωτή.

Τι μας οδήγησε στην ανάγκη δημιουργίας αυτού του φορέα,

Στο ίντερνετ θα βρει κανείς πολλές πληροφορίες για την ΚΑΡΠΑ, μπορεί να παρακαλουθήσει πολλές ομιλίες σχετικά ή και ακόμη να κάνει πιστοποίηση στο BLS, είναι αρκετά; 

Οτιδήποτε προάγει την γνώση είναι καλό και αποδεκτό, η Βασική Υποστήριξη Ζωής με χρήση Αυτόματου Απινιδωτή απευθύνεται και σε ΜΗ επαγγελματίες υγείας που επιθυμούν να έχουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες ώστε να βοηθήσουν σε μιά ώρα ανάγκης τον συνάνθρωπό τους και είναι απλή αλλά όχι απλούστατη!

Η Οργάνωση της υπερπληροφόρησης και η συνεχής επικαιροποίηση των γνώσεων και δεξιοτήτων  κάνει την ανάγκη δημιουργίας του φορέα επιτακτική.

Οι στόχοι του Συντονιστικού Φορέα είναι:

Η εκπαίδευση  και η επανεκπαίδευση όλο και περισσότερων πολιτών, από πιστοποιημένους εκπαιδευτές στο BLS/AED.

Δυό λόγια ώστε να πάρετε μιά εικόνα της διαβάθμισης της εκπαίδευσης στο BLS,

όποιος συμμετέχει σε ένα σεμινάριο και παίρνει πιστοποίηση λέγεται «πάροχος»,  στην συνέχεια κάποιοι από τους παρόχους επιλέγονται από τους διδάσκοντες για να γίνουν υποψήφιοι εκπαιδευτές, οι οποίοι με την σειρά τους παρακολουθούν συγκεκριμένη εκπαίδευση και συμμετέχουν ως δόκιμοι εκπαιδευτές σε σεμινάρια BLS και στη συνέχεια γίνονται πιστοποιημένοι εκπαιδευτές, άρα ο πιστοποιημένος εκπαιδευτής έχει παρακολουθήσει ειδική εκπαίδευση.

Έχουμε στην Πάρο πιστοποιημένους εκπαιδευτές;

Φυσικά!    αρκετούς!

ο 2ος στόχος…

η επικαιροποίηση των γνώσεων και δεξιοτήτων των ήδη πιστοποιημένων παρόχων BLS/AED.

Όλοι όσοι μπαίνουν στην διαδικασία της πιστοποίηση θέλουν να συνεχίσουν την άσκηση των δεξιοτήτων τους και είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία τώρα να το πετύχουν και να μην λιμνάσουν οι γνώσεις τους..

και  ο 3^ος στόχος…

Η επιστημονική παρακολούθηση και καταγραφή της έκβασης των περιστατικών. Η παρακολούθηση δηλαδή των περιστατικών ανακοπής που δέχονται  CPR, από την εκπαίδευση των πολιτών, τον ρόλο του ΕΚΑΒ, τον ρόλο του ΚΥ Πάρου, τις συνθήκες διακομιδής, την τελική αντιμετώπιση στο νοσοκομείο και φυσικά το τελικό αποτέλεσμα.

Η πρόταση μου απευθύνεται στον Δήμο ώστε να δημιουργήσει αυτόν τον Συντονιστικό Φορέα, να οριστεί το συντονιστικό κέντρο και να ξεκινήσουν οι δράσεις.

Κάποιες αρχικές ενέργειες θα μπορούσαν να είναι:

• καταγραφή των πιστοποιημένων εκπαιδευτών,
• συναντήσεις εκπαιδευτών ώστε να γίνουμε ομάδα,
• συνεχής εκπαίδευση των εκπαιδευτών από ανώτερους φορείς όπως είναι η ΕΕΚΑΑ,
• χαρτογράφηση σημείων για τοποθέτηση ΑΕD,
• συνεχής εκπαίδευση διάφορων φορέων (σχολεία, σύλλογοι)

Κλείνοντας, η Βασική Υποστήριξη Ζωής μας αφορά όλους, ως την δούμε σοβαρά!

σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας!

---

Υπηρεσίες Υγείας σε Απομακρυσμένες Νησιωτικές Περιοχές –
οι δυνατότητες του ιδιωτικού στην κάλυψη των υγειονομικών αναγκών

Πρόταση για την Εξωνοσοκομειακή Ανακοπή

Π.Ο.Υ. – Πρόγραμμα Υγιείς Πόλεις.
Μεθοδολογία των Υγιών Πόλεων. Εθνικά Δίκτυα, Συμφωνία Κοπεγχάγης

“Δράσεις – πολιτική της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου για την Υγεία στην Πάρο και στις Κυκλάδες”

Η πολιτεία πρέπει να κατοχυρώσει και να υποστηρίξει το δικαίωμα των νησιωτών στην υγεία, πράγμα που δεν έπραξε ποτέ καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα. Έχουν γραφτεί χιλιάδες επιστολές και ατελείωτες ώρες συζητήσεων με την πολιτική ηγεσία και το Υπουργείο Υγείας επί χρόνια, το αποτέλεσμα είναι γνωστό.

Κανείς δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να καταλάβει ότι τα νησιά μας έχουν ιδιαιτερότητες, με πλήθος δυσκολιών και προβλημάτων, που επιβραδύνουν την ανάπτυξη τους.

Είναι σημαντική η αναγνώριση της έννοιας «νησί» ως ξεχωριστό φαινόμενο, προκειμένου να καταστεί δυνατή η σχεδίαση και εφαρμογή διαθρωτικών πολιτικών στην υγεία, που να διαφοροποιούνται από τις  συνήθεις περιφερειακές πολιτικές που εφαρμόζονται στον Ηπειρωτικό κορμό.

Δεν θέλει και πολύ να καταλάβει ο καθένας μας ότι ο ιατρός θα προτιμήσει να πάει στην Θήβα ή στην Λειβαδιά παρά να πάει στην Ανάφη ή την Δονούσα αφού η μισθοδοσία παραμένει η ίδια.

Η Περιφερειακή Αρχή του Νοτίου Αιγαίου  έχει αποφασίσει να παλέψει να διαθέσει πόρους στο μέτρο των δυνατοτήτων της και πάνω από αυτές, για την παροχή της δυνατότητας στους νησιώτες μας να έχουν πρόσβαση στο αυτονόητο, την υγεία.

Η Περιφερειακή Αρχή θέσπισε με τις υπ’ αριθμ. 23/2015, 85/2015, 144/2016, 79/2018, 75/2019  αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου το βοήθημα των 450,00€/μήνα για κάθε ιατρό που καλύπτει θέση, η οποία παρέμενε κενή επί σειρά ετών στις μονάδες υγείας ΠΙ, ΠΠΙ, ΚΥ και Νοσοκομεία της Περιφέρειας μας.

Κατόπιν των σχετικών αποφάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου το Υπουργείο Υγείας με το άρθρο 43 του Ν. 4368/2016 συμπλήρωσε το άρθρο 20 του Ν. 4213/2013 ως εξής : « Οι Ο.Τ.Α. και τα Ν.Π.Δ.Δ. αυτών μπορούν να παρέχουν στον επικουρικό ιατρό και τον ιατρό υπηρεσίας υπαίθρου της περιοχής τους, για όλη τη διάρκεια της σύμβασης ή της θητείας του, δωρεάν σίτιση, κατάλληλο κατάλυμα διαμονής ή και χρηματικά επιδόματα για την κάλυψη των αναγκών του αυτών».

Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου σήμερα αποζημιώνει με 450,00€/ μήνα, 85 συνολικά ιατρούς ( 46 επικουρικούς και 39 αγροτικούς ).

 Η αποζημίωση έχει διάρκεια όσο η θητεία του ιατρού στο συγκεκριμένο ιατρείο με μέγιστη διάρκεια τρία χρόνια.

Σε περίπτωση που στο ιατρείο παρουσιαστούν περισσότεροι ιατροί από αυτούς που επιχορηγεί η Περιφέρειας, τότε την αποζημίωση θα λαμβάνει ο ιατρός που ανέλαβε πρώτος υπηρεσία στο ιατρείο.

Με τις παραπάνω αποφάσεις κλείσαμε για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση αρκετά κενά στις υπηρεσίες υγείας στα νησιά μας.

Επίσης την περίοδο 2014-19 ως Περιφερειακή Αρχή Νοτίου Αιγαίου διαθέσαμε μεγάλο μέρος Ευρωπαϊκών πόρων της Περιφέρειας μας από το ΕΣΠΑ 2014-2020  και ειδικότερα :

• για την χρηματοδότηση των δομών Ψυχικής Υγείας στις ΒΔ, Δ και Νοτιοανατολικές Κυκλάδες ( συνολικός π/υ 402.000 ευρώ ),
• για την προμήθεια και αναβάθμιση ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού Γενικού Νοσοκομείου Σύρου ( συνολικός π/υ 1.144.276,46 ευρώ),
• για την προμήθεια εξοπλισμού στις δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας των μικρών νησιών της Περιφέρειας μας που αφορά την ανάπτυξη της τηλεϊατρικής στα νησιά μας, την προμήθεια ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και την προμήθεια ασθενοφόρων μικρού όγκου ( συνολικός π/υ 2.081.312,25 ευρώ )
• και, για την χρηματοδότηση του προγράμματος ανανέωσης του στόλου ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ στα μεγάλα νησιά ( συνολικός π/υ 1.308.276,00 ευρώ ).

Κυρίες και Κύριοι,

Οι παραπάνω πρωτοβουλίες και δράσεις της Περιφέρειας μας πραγματοποιούνται διότι υπάρχει η επιθυμία και η πολιτική βούληση για την υποστήριξη της δημόσιας υγείας.

Δεν θέλουμε να είμαστε συνεχώς μοιρολάτρες και μεμψίμοιροι για την αυτονόητη βέβαια υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας στους συμπολίτες μας.

Συγχρόνως στις επαφές μας με το Υπουργείο Υγείας διεκδικούμε και ζητάμε την λειτουργία ενός συστήματος υγείας που θα καλύπτει τις ανάγκες των νησιωτών μας, θα οργανώνει την προληπτική ιατρική,  θα παρέχει αξιόπιστες και σοβαρές συνθήκες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης και θα στελεχώνει τις μονάδες υγείας με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ενώ θα εξασφαλίζει και μόνιμη κάλυψη σε διασώστες όπου λειτουργούν παραρτήματα του ΕΚΑΒ.

Έχω υποχρέωση επίσης να επισημάνω τον καθοριστικό ρόλο των ιατρών και των νοσηλευτών , με την υπάρχουσα υποστελέχωση, οι οποίοι καλούνται σε πολλές περιπτώσεις να εργαστούν με πενιχρά υποστηρικτικά μέσα ειδικά στα μικρά νησιά  των Κυκλάδων.

Ακόμη για την μεταφορά των έκτακτων περιστατικών προς κάποιο νοσοκομείο έχουμε γίνει συχνά θεατές στο ίδιο έργο. Τα ιπτάμενα να μην μπορούν να πετάξουν ή να μην είναι διαθέσιμα και οι ασθενείς να μετακινούνται με πλωτά μέσα ακόμη και με άσχημες καιρικές συνθήκες προς την πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Είναι ένα σοβαρό ζήτημα το οποίο θα πρέπει να μας απασχολήσει στην σημερινή ημερίδα και το οποίο χρήζει επιτακτικά επίλυσης από την πολιτεία.

Τέλος θα ήθελα να συγχαρώ τους «Φίλους της Πάρου» και το Κ.Υ. Πάρου για την διοργάνωση της σημερινής ημερίδας με θέμα «Ημερίδα για την Υγεία σε νησιώτικες περιοχές» και εύχομαι να επιτευχθεί ο σκοπός της και να δοθούν απαντήσεις σε χρονίζοντα και αναπάντητα ερωτήματα που αφορούν τους συμπατριώτες μας νησιώτες.

Σας ευχαριστώ

ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ