Σύνοψη της ομιλίας του Γιώργου Πίττα στην ημερίδα για την αειφόρο ανάπτυξη.
Σε μια πρόσφατη έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού επιβεβαιώθηκε ότι ο γαστρονομικός τουρισμός έχει αυξηθεί σημαντικά και αποτελεί ένα από τα πιο δυναμικά και δημιουργικά τμήματα του τουρισμού, δημιουργεί παράλληλη ανάπτυξη και σε άλλους τομείς (πρωτογενή, δευτερογενή) ενώ συμβάλλει αποφασιστικά στην διαμόρφωση του τουριστικού brand κάθε χώρας. Μάλιστα είναι επιβεβαιωμένη η εκτίμηση ότι η δαπάνη για τη διατροφή κάθε τουρίστα ξεπερνά το ένα τρίτο της συνολικής δαπάνης του ταξιδιού του. Κλασικά παραδείγματα ανάπτυξης γαστρονομικού τουρισμού με μεγάλη παράδοση είναι η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία.
Όπως και να χει όσοι θεματικοί τουρισμοί κι αν εφευρεθούν, όλοι τους θα εμπεριέχουν το θέμα της διατροφής και της γαστρονομικής απόλαυσης.
Πώς όμως θα μπορούσε να οργανωθεί ο γαστρονομικός τουρισμός σε τοπική βάση και πως θα γινόταν εφικτό να χαρακτηριστεί ένας τόπος ως γαστρονομικός προορισμός?
Πέντε πετυχημένα εστιατόρια, δυό αγροτικά προϊόντα, τρεις παραγωγοί δεν αρκούν να συγκροτήσουν ένα γαστρονομικό προορισμό.
Μόνο η σχέση τους και η αλληλουποστηριξή τους μπορούν να τον δημιουργήσουν και αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρα μέσα από τα δίκτυα γαστρονομίας.
Τα τοπικά Δίκτυα γαστρονομίας απαιτούν μιά ανάπτυξη που θα στηριχθεί σε τρεις παραμέτρους, στις βασικές και αρχέγονες έννοιες της ελληνικής γλώσσας. Στον Λόγο, το Ηθος και τον Μύθο.
Ο Λόγος δηλαδή λογική θα χρειαστεί στην αναλυτική καταγραφή όλων των αξιών και των κριτηριών που θα διαμορφώσουν το γαστρονομικό χαρτοφυλάκιο κάθε περιοχής (Τοπία, τόποι, καλλιέργειες, προϊόντα, παραγωγοί, ταβέρνες, καφενεία, μουσεία γαστρονομίας, πανηγύρια, αξιοθέατα και γιορτές γαστρονομίας)
Το Ηθος θα χρειαστεί πολλαπλώς.
Ήθος απέναντι στο προϊόν δηλαδή στην εντοπιότητα, τον σεβασμό του τόπου και την ποιότητα.
Ήθος και εντιμότητα απέναντι στο πελάτη.
Ήθος συλλογικό, όπου το συλλογικό ενδιαφέρον να βαδίζει παράλληλα με τις προσωπικές φιλοδοξίες. Δημιουργία συνεργιών και πνεύματος συλλογικής και συνεργατικής δουλειάς.
Τέλος το Μύθο, δηλαδή την δημιουργία ενός σύγχρονου αφηγήματος όλων των αξιών που θα συμπεριλαμβάνουν την γαστρονομική κληρονομιά του νησιού και τις σύγχρονες δημιουργικές τάσεις. Το αφήγημα θα πρέπει να προβληθει κατά τον πιό πειστικό και εντυπωσιακό τρόπο μέσω των ΜΜΕ στις αγορές που ενδιαφέρουν κάθε τόπο.
Leave a Reply