Ο Έλληνας πρωθυπουργός, κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, εμφανίστηκε τις τελευταίες εβδομάδες μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών ως μια από τις πιο ένθερμες υποσχέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο ΣΕΤΕ στις 23 Ιουνίου, επιβεβαίωσε ιδιαίτερα τη δέσμευσή του να αναπτύξει βιώσιμο τουρισμό, συνδυάζοντας οικονομικούς στόχους και στόχους περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, ιδίως προωθώντας την ποιότητα της ελληνικής εμπειρίας και τη φυσική ομορφιά των νησιών παρά την ποσότητα. Είπε ότι απαιτείται ριζική αλλαγή νοοτροπίας: «Πρέπει να ξεφύγουμε από την τυραννία των αφίξεων».
διαβάστε το άρθρο της Χριστίνας Πουτέτση στο Protagon
Ο τουρισμός στο κατώφλι μιας νέας εποχής
Το συνέδεσε με τη βιωσιμότητα και το περιβάλλον. Ο επισκέπτης «ο οποίος αφήνει ελάχιστα χρήματα έχει το ίδιο περιβαλλοντικό αποτύπωμα με τον επισκέπτη ο οποίος μπορεί να αφήνει 10 φορές, 50 φορές, 100 φορές τα ίδια χρήματα». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο «θα πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί ως προς τη διαχείριση των προορισμών, οι οποίοι δείχνουν έντονα στοιχεία κορεσμού» . Ακόμα κι αν πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις, ειδικά στους εμβληματικούς προορισμούς του ελληνικού τουρισμού.
Πιο πρόσφατα, στις 4 Σεπτεμβρίου, ο κ. Μητσοτάκης έκανε μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη και αξιόλογη παρέμβαση, στη Μασσαλία, μπροστά από το συνέδριο της IUCN (International Union for the Conservation of Nature).
Ο Έλληνας πρωθυπουργός παρουσίασε ένα σχέδιο 6 σημείων που αποσκοπεί στην προστασία της βιοποικιλότητας της Μεσογείου, ιδίως με τη μείωση της υπεραλίευσης, με την καθιέρωση θαλάσσιων προστατευμένων ζωνών (έως και 10% της ελληνικής θαλάσσιας επιφάνειας) και τη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων κατά 50 % έως το 2030.
Επέμεινε επίσης στην πλήρη προστασία των ζωνών NATURA 2000 μέχρι το 2022 στο ελληνικό έδαφος.
Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές από το υψηλότερο επίπεδο της Πολιτείας πρέπει να βρουν άμεσα πρακτικές και συγκεκριμένες εφαρμογές σε τοπικό επίπεδο, ειδικότερα σε ΠΑΡΟ και ΑΝΤΙΠΑΡΟ.
Υπό αυτήν την προοπτική, φαίνεται προφανές ότι το έργο επέκτασης του αεροδρομίου ΠΑΡΟΥ πρέπει να επανεξεταστεί με έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο από τους αρχικούς του προσανατολισμούς, οι οποίοι, ας θυμηθούμε, χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1990. Φαίνεται προφανές ότι το κύριο κίνητρό του είναι η ανάπτυξη του μαζικού τουρισμού που βρίσκεται σε κατάφωρη αντίφαση με τις παρατηρήσεις του πρωθυπουργού.
Επιπλέον, είναι προφανές ότι αυτό το έργο αντιμετωπίζει με απόλυτα περιστασιακό τρόπο τις ζώνες NATURA 2000 που γειτνιάζουν με την περίμετρο του αεροδρομίου, και επίσης αντιτίθενται στις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού.
Ο δήμος ΠΑΡΟΥ θα ήταν συνεπώς καλό να προλάβει αυτές τις αντιφάσεις αμφισβητώντας χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση αυτό το έργο επέκτασης που έχει γίνει αναχρονιστικό και ξεπερασμένο. Ως προτεραιότητα, θα πρέπει να προσπαθήσει να γίνει πρωταθλητής των Κυκλάδων στην προστασία του περιβάλλοντος και στην προώθηση του βιώσιμου τουρισμού.
Θα είχε τα πάντα να κερδίσει με την υιοθέτηση μιας τόσο ιδιαίτερα διαφοροποιητικής θέσης από τα άλλα μεγάλα νησιά των Κυκλάδων, επειδή είναι η καλύτερη επιλογή για την προσέλκυση ποιοτικού τουρισμού που πιθανόν να παραμείνει για παρατεταμένη περίοδο πολύ πέρα από τους καλοκαιρινούς μήνες και μόνο.
Leave a Reply