Πνοή θετικού τροπισμού

O σημερινός πολιτισμός
Ποιος είναι ο σημερινός Κυκλαδικός και Παριανός πολιτισμός; Ποια τα θετικά και τα αρνητικά του; Βγαίνει θετικό το ισοζύγιο; Αναπτύσσεται ένα πλατύ πολιτιστικό κίνημα σε όλο το νησί και έχουν βγει μπροστά οι γυναίκες και πολλοί νέοι καλλιτέχνες. Σκάβουν όλοι σε ένα ορυχείο για καλούς κρυστάλλους μέλλοντος, για μετάλλευμα φωτεινότερης ζωής. Οι εθελοντές άρχισαν να έχουν λόγο, ξεφεύγοντας και κάποτε περιφρονώντας τις κεντρικές ντιρεκτίβες που χρόνια τώρα κράτησαν τη φαντασία και την τόλμη φυλακισμένες. Η αφιλοκέρδεια κερδίζει έδαφος. Αυτά όλα όμως την ίδια ώρα που το περιβάλλον καταστρέφεται με ταχύτητα και κινδυνεύουμε σε οριστικό ναυάγιο, καθώς όλα στηρίζονται πάνω του.

Οι πολιτιστικές αξίες αποκτούν διάρκεια εφόσον είναι πανταχού παρούσες και γίνονται η καθημερινότητά μας.

Ο πολιτισμός είναι μια στάση απέναντι στη ζωή και στα θαύματά της, μια βαθύτερη ανάγκη της αισθητικής και της ανάσας των συνανθρώπων μας, ένας κώδικας αξιών που απαλύνει την καθημερινότητα και στρώνει δρόμο για ένα ανθρωπινότερο μέλλον. Χιλιάδες αυτοδύναμες πρωτοβουλίες μικρών ομάδων πολιτών, συμβάλλουν στην νοηματοδότηση του καθημερινού βίου μεn τολμήματα, παράγουν ομορφιά και ολοένα βελτιώνουν τα μέτρα αποτίμησής της, ενώ από την άλλη στήνουν ένα δίχτυ επικοινωνίας και αλληλεγγύης ενθαρρύνοντας συχνά
την έκφραση του άμεσου ανθρωπισμού των συμπολιτών μας.

Οι πολιτιστικές αξίες αποκτούν διάρκεια εφόσον είναι πανταχού παρούσες και γίνονται η καθημερινότητά μας. Η πολυσχιδής καλλιτεχνική δραστηριότητα, η έντονη θεατρική παρουσία, η ανάδειξη σπουδαίων νέων μουσικών, η παρουσία των γυναικών, η συνεχής δραστηριότητα συλλόγων, αλλά και η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου είναι από τα γεγονότα που διαμορφώνουν άλλη πρόταση για το μέλλον.

Η γοητεία της άρνησης
Έχουμε συνηθίσει στην άρνηση και ο θετικός λόγος σπανίζει. Ο Σύλλογος των «Φίλων της Πάρου» φαίνεται ότι κατάλαβε αυτό το περίεργο στο χαρακτήρα μας να υπερτονίζουμε τα αρνητικά και τα θετικά να τα αποσιωπούμε ή να τα θεωρούμε δεδομένα και ήρθε με τη σειρά του να επουλώσει κάπως την πληγή αυτή εμφυσώντας πνοή θετικού τροπισμού στο νησί. Αυτό είναι πράγματι μια εξέγερση, καθώς όλοι βγαίνουμε απ’το σχολείο της άρνησης, της απόρριψης και σπανίζει ο θετικός λόγος. Η πρώτη πράξη του «Αρχίλοχου» ήταν να ονομάσει επίτιμο μέλος συμπολίτη μας που εθεωρείτο εχθρός λόγω της πολιτικής του δράσης.

Έχει μεγάλη αξία ο θετικός αυτός τροπισμός, όπως θα τον έλεγα, καθώς μαγνητίζει η άρνηση και μάλλον είμαστε θύματα της μέχρι τώρα σχολικής αγωγής, αλλά και του τρόπου με τον οποίο ασκείται η πολιτική με τον απόλυτο μανιχαϊσμό του καλού και του κακού, με την κόλαση από τη μια και τον παράδεισο από την άλλη.

Τι να πούμε για το Πάρκο;
Τι είναι το Πάρκο και γιατί αποφάσισε ο Σύλλογος «Φίλων της Πάρου» να τιμήσει όλους όσους συνέβαλαν στην υλοποίηση αυτού του παράτολμου σχεδίου; Το Πάρκο είναι η συνισταμένη πολλών δράσεων. Αποδείχνει τις δυνατότητες νέων πειραματισμών και πρωτοβουλιών. Ανοίγει παραδείγματα νέων τολμημάτων.

Το Πάρκο ήρθε ως απάντηση στην επικράτηση της υπερβολής και της ασυδοσίας. Ως αντίλογος στη βαρβαρότητα της χρηματικής αποτίμησης των πάντων. Η διαμόρφωση του κράτους εν κράτει στους τόπους των παραλιών που κάποτε ανήκαν σε όλους μας, η κατάσταση αυτή της αλλοτρίωσης γέννησε μια δίκαιη οργή και ξύπνησε επιθυμίες δράσεων ελευθερίας. Επιχειρηματίας της Πούντας περηφανεύτηκε ότι τα ηχεία ακούγονταν μέχρι τη Νάξο και το έκανε, είπε, για να σκεπάσει τον διπλανό του επιχειρηματία! Η ερώτηση είναι γιατί δεν λειτουργούσαν οι νόμοι. Η ερώτηση είναι γιατί και σήμερα ακόμα δεν λειτουργούν οι νόμοι. Και τώρα ακόμα οι παραλίες αποτελούν περιοχές όπου οι νόμοι δεν εφαρμόζονται.

Το Πάρκο ήρθε να αποδείξει ότι μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα την ψυχαγωγία, να την συνδυάσουμε με τη γνώση, με την αγάπη της φύσης και της ιστορίας. Ότι δεν μπορούμε συνεχώς να καταστρέφουμε, αλλά θα πρέπει να μας ενδιαφέρει και η δυνατότητα και η πρόκληση της φαντασίας να χτίσουμε και να δημιουργήσουμε. Τα μονοπάτια, η ξενάγηση των παιδιών, το θέατρο, ο κινηματογράφος, το Μουσείο στα κελιά του μοναστηριού είναι μερικά απ’ αυτά τα ανοίγματα–θαύματα ενός νέου τρόπου αντίληψης των πραγμάτων.

Δεν έχουν λοιπόν χαθεί όλα!
Υπάρχουν άνθρωποι που μέσα στην ακινησία και τη στασιμότητα της κάθε κατάστασης προκαλούν με το πνεύμα, την παρουσία και το έργο τους σεισμικές δονήσεις. Με τέτοια περιοδικά φαινόμενα εκρήξεων προχωρά ο πολιτισμός και είναι έργο ανθρώπων φωτεινών. Ένα τέτοιο φαινόμενο έκρηξης υπήρξε το Νέο Κύμα στη Μουσική, το «Άξιον Εστί» ως ποίημα, το «Άξιον Εστί» ως τόλμημα μουσικής, τα σπουδαία πειράματα συμμετοχής στη δεκαετία του 1980 που εγκαταλείφθηκαν ή κομματικοποιήθηκαν, το μέγα κίνημα των Εθελοντών. Κι εδώ στα μικρά ηφαίστεια ανήκει το Πάρκο της Πάρου. Στις μικρές εκρήξεις συγκαταλέγεται τόσο ο «Αρχίλοχος» όσο και το κίνημα των Συλλόγων της Πάρου. Στις εκλάμψεις ανήκει και ο θετικός τροπισμός που ανέπτυξε ο Σύλλογος των «Φίλων της Πάρου» σε μια χώρα, όπου η άρνηση κατέχει την πρώτη θέση κι ευδοκιμεί, άρνηση που έφερε το πλοίο στις Πόρτες ή άνοιξε πολλούς απ’ τους ασκούς του Αιόλου.

Χρίστος Γεωργούσης