Από χρόνια, υπάρχει μεγάλη ανησυχία στην Πάρο ότι η εγκατάσταση γιγαντιαίων ανεμογεννητριών σε διάφορες τοποθεσίες της Πάρου θα πραγματοποιηθεί κάποτε προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά στον χαρακτήρα του νησιού και στην οικονομία του που βασίζεται στον τουρισμό. Οι αρχικές άδειες παραγωγής που εκδόθηκαν από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) το 2010 προέβλεπαν την εγκατάσταση σχεδόν 100 ανεμογεννητριών (105 μ ύψος, 71 μ διάμετρο) σε τέσσερα νησιά (Άνδρο, Τήνο, Πάρο και Νάξο) μαζί με μια ανεξάρτητη διασύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα. Σε όλη αυτή την περίοδο, οι κάτοικοι της Πάρου και των άλλων νησιών αγωνίστηκαν κατά της υλοποίησης αυτού του έργου, μεταξύ άλλων με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) κατά της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων από το Υπουργείο Περιβάλλοντος που ακολούθησε την άδεια παραγωγής της ΡΑΕ. Η υλοποίηση του έργου καθυστέρησε και έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές μειώνοντας τον συνολικό αριθμό των ανεμογεννητριών στην Πάρο από 32 σε 22.
Μέχρι πρόσφατα υπήρχε η προσδοκία ότι, σύμφωνα με τους υφιστάμενους κανόνες, η ΡΑΕ επρόκειτο να ακυρώσει τις αρχικές άδειες λόγω παρέλευσης μεγάλου χρόνου από την έκδοσή τους. Αντίθετα, τον Οκτώβριο η ΡΑΕ επανεξέδωσε τις άδειες με βάση μια νέα νομοθετική διάταξη. Με τον τρόπο αυτό, αφαίρεσε και την υποχρέωση των επενδυτών να κατασκευάσουν χωριστή γραμμή διασύνδεσης και τους πρόσφερε αντ’ αυτού να χρησιμοποιήσουν μέρος της χωρητικότητας της πρόσφατα εγκαινιασμένης διασύνδεσης των νησιών που υλοποιήθηκε με χρηματοδότηση του δημοσίου. Αυτά έχουν κάνει το έργο οικονομικά πιο ελκυστικό και πιο γρήγορη την εφαρμογή του. Επιπλέον, επιστρέφοντας στην αρχική μορφή των αδειών έχουμε πάλι μία κατάσταση όπου επιτρέπονται 32 ανεμογεννήτριες σε οκτώ διαφορετικές βουνοκορφές της Πάρου (δύο άδειες η καθεμία συνολικά 36 MW, με 16 ανεμογεννήτριες σε 4 τοποθεσίες).
Η ΡΑΕ επέτρεψε μόλις ένα μήνα για ενστάσεις. Στις 22.11.2021, 25 παριανοί σύλλογοι μεταξύ των οποίων οι ΦτΠΑ και 11 πολίτες υπέβαλαν από κοινού προσφυγή κατά της ανανέωσης των αδειών και, εάν η ΡΑΕ απορρίψει αυτήν την έφεση, το θέμα θα πάει στο ανώτερο διοικητικό εφετείο.
Η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη. Εκκρεμούν ακόμη οι προσφυγές ενώπιον του ΤτΕ κατά των προηγούμενων εγκρίσεων των περιβαλλοντικών όρων. Εάν το ΣτΕ απορρίψει τις προσφυγές, τα έργα υποδομής θα μπορούσαν να ξεκινήσουν άμεσα και οι ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν να φτάσουν στην Πάρο μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Μια άλλη καινούργια απειλή προέρχεται από τις «σαλαμοποίηση» των έργων που επιτρέπεται από τις πρόσφατες αλλαγές στους κανονισμούς. Βασικά, δεν απαιτείται πια έγκριση περιβαλλοντικών επιπτώσεων και όρων για έργα συνολικής ισχύος μικρότερης των 10 MW, δηλαδή έργων που περιλαμβάνουν λιγότερες (όχι απαραίτητα μικρότερες) ανεμογεννήτριες. Αυτό άνοιξε την πόρτα σε νέες αιτήσεις και ήδη δύο τέτοιες αιτήσεις έχουν υποβληθεί στη ΡΑΕ και αφορούν μικρότερα έργα στην κορυφή του βουνού πάνω από τη Μονή Αγ. Αναργύρων της Παροικιάς.
Είναι προφανές από αυτές τις τελευταίες εξελίξεις ότι ο αγώνας ενάντια στις ανεμογεννήτριες που θα παραμορφώσουν την Πάρο δεν έχει τελειώσει και η συνεργασία και η κοινή δράση των Παριανών και των τοπικών τους οργανώσεων πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί το 2022.
Leave a Reply