Την Πάρο την γνώρισα την δεκαετία του ’70, όταν πολλοί από τους πρωταγωνιστές στο χθεσινό Ελληνικό Πρωινό της Πάρου ήταν ακόμα αγέννητοι. Την εποχή εκείνη στον χώρο της γαστρονομίας ιστορία έγραφε το καφενείο του Στρατή στη Νάουσα, ο Πιρούλης με τα κεφτεδάκια στις Λεύκες, ο Τσιτσάνης στον Πρόδρομο, οι κριθαροκουλούρες της Αγκαιριάς, oι καζανιές του νησιού τον Οκτώβρη και βέβαια σταθερά το οινοποιείο Μωραϊτη στη Νάουσα με τις πρώτες εμφιαλώσεις κρασιού.
Ωραίοι μεζέδες, μα πάνω απ’ όλα ωραίοι άνθρωποι, όμορφες παρέες και απερίγραπτα γλέντια. Γούνες ψητές και χταποδάκια Αντιπαριώτικα στα κάρβουνα συνοδεία της τοπικής σούμας, κρασί κόκκινο Λευκιανό με σκορδαλιά και καραβόλους, κακαβιές και ψαρόσουπες, οι ρεβιθάδες και τα μιρμιτζέλια (ντόπια ζυμαρικά) ήταν ένα δείγμα της Παριανής κουζίνας.
Από τότε πέρασε περίπου μισός αιώνας. Η Πάρος εξελίχθηκε πολύ, αστικοποιήθηκε, υπήρξε μεγάλη πρόοδος αλλά και καταστροφές όπως και στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας όπου αναπτύχθηκε υπέρμετρα ο Τουρισμός, χωρίς πρόγραμμα και έλεγχο. Η γαστρονομία της Πάρου εξελίχθηκε, με κορυφαία παρουσία την Αργυρώ Μπαρμπαρήγου που έκανε γνωστό το νησί γαστρονομικά. Πολλά νέα εστιατόρια με ταλαντούχους σεφ, αλλά και παραδοσιακές ταβέρνες με τα κλασικά ντόπια εδέσματα αναδείχθησαν με αποτέλεσμα το φαγητό της Πάρου να είναι καλού επιπέδου σ’ όλα τα επίπεδα.
Αν σε επίπεδο επιχειρήσεων μπορεί να διακρίνει κανείς την πρόοδο, εκεί που πάσχει κατάφορα η Πάρος είναι οι συλλογικότητες και η ύπαρξη μιας γαστρονομικής ταυτότητας. Το Ελληνικό Πρωινό της Πάρου που παρουσιάστηκε σε συνεργασία του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ) και της Ένωσης Ξενοδόχων Πάρου-Αντιπάρου στο ξενοδοχείο Swiss Home υπό την εξαιρετική επίβλεψη και φροντίδα της Άννας Πολυκανδριώτη ήταν μια αφορμή για να συζητηθούν όλα αυτά και να αναπτυχθούν ενδιαφέροντες προβληματισμοί.
Την εκδήλωση τίμησαν από την τοπική αυτοδιοίκηση του νησιού ο έπαρχος Κώστας Μπιζάς και από τον Δήμο ο Χρίστος Χριστόφορος, Αντιδήμαρχος Πάρου και Πρόεδρος Τουριστικής επιτροπής. Παρευρέθηκαν μέλη του ΔΣ της Ένωσης Ξενοδόχων, ξενοδόχοι και επιχειρηματίες του Τουρισμού. Ιδιαίτερη σημαντική ήταν η συμμετοχή του αγροδιατροφικού τομέα της Πάρου, που την τελευταία δεκαετία κάνει αισθητή την παρουσία του δίνοντας μια αισιόδοξη νότα στην ανάπτυξη του νησιού.
Οι φούρνοι και τα ζαχαροπλαστεία της Πάρου είχαν σημαντική παρουσία. (Παν. Χαμηλοθώρης και Τσουνάκης από την Νάουσα, Στρατής από τις Λεύκες -εγγονός του παλιού φούρναρη Στρατή-, Ξυλόφουρνος του Νίκου Ζουμή από το Υστέρνι). Χάρηκα ιδιαίτερα γιατί δυό παλικαράκια που είχα εντοπίσει πριν 15 χρόνια και που τότε κάναν τα πρώτα τους βήματα, τώρα είναι ηγέτες στον τομέα τους και μάλιστα με σημαντική διάθεση για συλλογική δουλειά
Ο ένας ήταν ο Νίκος Ζουμής με την συζυγό του Σταυριάνα. Το δειλό παλικαράκι των Μαρμάρων έχει τώρα ένα εργαστήρι στο Υστέρνι με 20 εργαζόμενους και παράγει μια μεγάλη γκάμα προϊόντων εκτός των αρτοσκευασμάτων, όπως πίτες, είδη ζαχαροπλαστικής, τούρτες και παγωτά. Παρών ήταν ο Λουκής Αρσένης, το άλλο παλικαράκι, που ξεκίνησε το 2004 μ’ ένα κτήμα έκτασης 20 στρεμμάτων, και σήμερα διαχειρίζεται 325 στρέμματα γης που οι καρποί της διανέμονται κυρίως στην Πάρο, ενώ ταυτόχρονα οι καλλιέργειές του ομορφαίνουν το τοπίο του νησιού.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Πάρου Νίκος Τσιγώνιας και μίλησε για τα τυροκομικά της Ένωσης, για τη γραβιέρα της Πάρου και δευτερευόντως το κεφαλοτύρι, το σουρωτό (ξυνομυζήθρα), τη μυζήθρα, τα κεφαλάκια στο λάδι και στο κρασί και τέλος το βούτυρο
Τα Παριανά Ζυμαρικά και τα Παραδοσιακά Χειροποίητα Προϊόντα από τις Καμάρες συμετείχαν με εκπρόσωπο αλλά και με πεντανόστιμα αρτοσκευάσματα, εδέσματα και πίτες.
Από τις Λεύκες είχαμε το Μέλι Μπαναγιάννη του Γιάννη και της Ηλέκτρας Χανιώτη, που παρευρέθησαν μαζί με προϊόντα τους – κυρίως μέλι θυμαρίσιο.
Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία του Home Sweet Home του Γιάννη Κλεφτογιάννη από τους Σωτήρες κοντά στις Πεταλούδες με μια μεγάλη σειρά από μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, πατέ κλπ σε όμορφες συσκευασίες.
Τέλος ο αρχιτέκτων Μάκης Κωστίκας, μετά τη σειρά με τα φυσικά κρασιά του προχώρησε στα έλαια από τις βιολογικά καλλιεργημένες ελιές, σε προτάσεις, σκέτα ή με ανάμειξη πορτοκαλιού και λεμονιού.
Συμπεράσματα
To Ελληνικό Πρωινό του ΞΕΕ, εκεί που πριν από 8 χρόνια ήταν ανύπαρκτο ως έννοια, τώρα κερδίζει με τη φιλοσοφία του και την πρακτική του, τη θέση του στα Ελληνικά ξενοδοχεία κάθε περιοχής.
Η Πάρος, έστω και καθυστερημένη σε σχέση με τα γύρω νησιά όπως η Τήνος, η Σύρος, η Νάξος, η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Σίφνος, αρχίζει να συνειδητοποιεί την αξία της γαστρονομίας και της διασύνδεσης του αγροδιατροφικού τομέα με τον Τουρισμό.
Οι πάνω από 60 παρευρεθέντες (ξενοδόχοι, παραγωγοί, βιοτέχνες, εκπρόσωποι παραγωγικών τάξεων που μάλιστα πολλοί εξ αυτών ήσαν άγνωστοι μεταξύ τους) κατανόησαν την ανάγκη συνεργασίας με σκοπό την ανάπτυξη της Γαστρονομίας της Πάρου και τον εμπλουτισμό του Τουριστικού Προϊόντος του νησιού.
Και βέβαια αναδείχτηκε η αξία του Ελληνικού Πρωινού που εκτός των άλλων, φέρνει σ’ επαφή προϊόντα και ανθρώπους, αντιλήψεις και νοοτροπίες, υλικές και άυλες αξίες!
Ο Γιώργος Πίττας είναι επικεφάλης του Ελληνικού Πρωινού του ΞΕΕ.
Leave a Reply