Οι κατασκευές στα δύο νησιά μας αυξάνονται σημαντικά, επιταχυνόμενες από την προοπτική μιας τεράστιας επέκτασης του αεροδρομίου. Στα νησιά μας παρατηρείται επίσης ακόμη μεγαλύτερη εισροή τουριστών λόγω του κορεσμού της χωρητικότητας των καταλυμάτων στη Σαντορίνη και τη Μύκονο, ακόμη και λόγω της υποβάθμισης του περιβάλλοντος στα δύο τελευταία νησιά. Ως αποτέλεσμα, η Πάρος (μαζί με την Αντίπαρο) και η Νάξος γίνονται οι νέοι προορισμοί που προτείνονται συχνότερα από επαγγελματίες του τουρισμού και άλλους διεθνείς φορείς.
Ως αποτέλεσμα, τα γνωστά προβλήματα της κυκλοφορίας, του κορεσμού των δημόσιων χώρων, της αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων, της παροχής πόσιμου νερού, του νερού για τις καλλιέργειες και της υγειονομικής περίθαλψης, για να αναφέρουμε μόνο μερικά, έχουν αυξηθεί, καθιστώντας το έργο της νέας δημοτικής ομάδας της Πάρου, η οποία αποκρυσταλλώνει τις ελπίδες βελτίωσης του πληθυσμού, είτε ντόπιου είτε μετανάστη, πιο δύσκολο, αν όχι από ορισμένες απόψεις αδύνατο.
Αυτό που είναι καινούργιο είναι η εμφάνιση νέων οικονομικών παραγόντων που επενδύουν μαζικά στην Πάρο, ακολουθώντας μια καθαρά οικονομική λογική που δεν σέβεται πάντα το περιβάλλον και τον κυκλαδίτικο χαρακτήρα των δύο νησιών μας. Σε συνδυασμό, η κλίμακα αυτών των επενδύσεων απλά δεν μπορεί να συνυπάρξει με το περιβάλλον και την κυκλαδίτικη ταυτότητα των νησιών μας. Σε μια εποχή που οι τοπικοί φορείς είχαν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τα μειονεκτήματα της άναρχης, ακόμη και της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης, και ως εκ τούτου ήταν διατεθειμένοι να επιδείξουν μεγαλύτερο σεβασμό στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον των νησιών μας, η άφιξη οικονομικών φορέων από το εξωτερικό δυσχεραίνει την προώθηση της ελεγχόμενης βιώσιμης ανάπτυξης.
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο για να σταματήσει αυτή η καταστροφική πορεία προς τα εμπρός; Δεν το νομίζουμε. Η εκλογή μιας νέας δημοτικής ομάδας, ευαίσθητης στο θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης, αποτελεί πηγή ελπίδας, όπως και η κινητοποίηση των πολιτών, ντόπιων και ξένων, υπέρ του περιορισμού του εμπορικού αποτυπώματος στο δημόσιο χώρο και της υπεράσπισης των κοινών αγαθών. Τέλος, η επαγρύπνηση, η προσοχή και η δράση των πολιτών είναι απαραίτητες σε όλες τους τις διαστάσεις. Για παράδειγμα, η έκκληση των συλλόγων προς το δημοτικό συμβούλιο να εφαρμόσει το νόμο που περιορίζει τη νέα δόμηση σε αγροτεμάχια που έχουν ήδη άμεση πρόσβαση σε νόμιμο δημόσιο δρόμο, και έτσι να απαγορεύσει την κατασκευή νέων δρόμων και ακόμη περισσότερων νέων κτιρίων που διαποτίζουν το φυσικό περιβάλλον, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα των δυνατοτήτων που υπάρχουν για να μπει φρένο στην “αχαλίνωτη πορεία του τρένου προς την άβυσσο”.
Leave a Reply